Bus door de jaren heen

De bus op weg

De club bus door de jaren heen

Steun het Busfonds!

 

Onze Clubbus U23 toerde verleden jaar weer door het hele land van evenement naar evenement en eindigde zonder problemen in de stalling in Maasland. Door het klusteam wordt in de wintermaanden weer geregeld gewerkt aan de bus om deze in optimale conditie te krijgen voor het komende seizoen.  

  Steun het busfonds van PATAN!

     Iban : NL84 INGB 0004 4738 94

PATAN te Oud Beijerland

o.v.v. "Busfonds"

De clubbus is indertijd als restauratie object aangekocht in Frankrijk. De restauratie is uitgevoerd door onze leden, de financiering vond plaats door middel van het uitgeven van aandelen. De bus is bedoeld voor leden die hun auto aan het restaureren zijn, of defect is, en toch ook wel eens graag mee willen rijden op een van onze ritten. 

De Clubbus reed mee tijdens het openingsweekend op de veluwe "Beek en sprengrit" op 6 April 2013.

 

Voor uitgebreide informatie over het meerijden met de Clubbus contact onze clubbus coordinator.

 

In de wintermaanden wordt er door een klusteam gewerkt aan de bus om deze te verbeteren en

in goede conditie te houden, wat is er de afgelopen jaren zoal geklust aan de bus;

 

Winterperiode 2005/2006 Complete motorrevisie, nieuwe zuigers, koppakking, inbouwen motor.

Winterperiode 2006/2007 Versnellingsbak revisie, nieuwe synchro mashes, koppeling vervangen.

Winterperiode 2007/2008 Modificatie achterremmen, bredere remtrommels, orginele hydraulische cylinders geplaatst

Winterperiode 2008/2009 Aandrijfas vervangen door een nieuwe uitgebalanceerde as. (korte tussenas verwijderd).

Winterperiode 2009/2010 Koppeling defect geraakt in Lelystad, nieuwe koppeling gemonteerd..

Winterperiode 2010/2011 Schade aan de linkerzijde, reparatie vooras, schokbrekers, torenbout, spatbord bijwerken.

Winterperiode 2011/2012 Vacuumbekrachtiger aangebracht op het remsysteem, nieuwe remleidingen, apk keuring.

Winterperiode 2012/2013 Extra veerbladen gemonteerd achter, ruimte stuurhuis bijgesteld, olie water gecontroleerd.

Winterperiode 2013/2014 Alle olie vervangen, carter, versnellingsbak, remolie, cardanolie. Alle smeerpunten gesmeerd. Nieuwe bougies en contactpunten. Carburateur afgesteld met een Co2 meter, Schijnwerper achter vervanger door een ouder model, moderne benzinemeter in combinatie met een nieuw vlotter geplaatst. De benzine meter wijst nu helemaal goed de inhoud aan. De oude zit nog op de originele plek in het dashboard.

Winterperiode 2014/2015 Remmen voor schoongemaakt en afgesteld, linkervoorraam voorzien van uitzet draaiknop (arko) Bij de openingsrit ging de accu stuk, deze is vervangen door 12Volt Gel accu. 

Winterperiode 2015/2016: Onderhoud gepleegd. Remmen gesteld, alles doorgesmeerd en een stalmechanisme gemaakt op de voorruit. Ook de richtingaanwijzer voorzien van een nieuwe bedieningsschakelaar. Klaar om weer een jaar rond te rijden.

 

De meeste verslagen van de ritten met de bus worden in ons clubblad opgenomen.

Hieronder volgt een samenvatting van de verslagen uit de begin periode:

Regelmatig staat er een groepje mannen onder aansporing van Hans Schlamann klaar om aan de bus te werken. Sommige zijn ter plekke aanwezig maar ook velen doen aan thuiswerk voor de bus of zoeken naar onderdelen.

 

We hebben inzage kunnen krijgen in de korte aantekeningen die gemaakt zijn over de sleuteldagen. Hier zullen we jullie van laten meegenieten zodat iedereen een beetje een idee krijgt wat er zoal gesleuteld wordt aan de bus. Niet iedereen die hard gewerkt heeft of nog gaat doe n vindt je terug in deze impressie maar ik weet één ding zeker: ook zij verdienen een pluim voor hun inzet.

Als je Hans Schlamann hoort en hij zegt: Nee; lieve schat! Dan weet je dat je het niet helemaal goed doet. Als je Ton Meiland hoort en hij zegt: Fuckeduck! Ook dan weet je dat het niet helemaal naar wens gaat. Als je Oscar Hoenderdos hoort zeggen: Toppie! Dan heeft iemand goed werk geleverd, of alles lukt. Zo zie je dat met een paar woorden een hele dag omschreven kan worden.

De friettent wordt al snel afgezworen als er een complete 'veldkeuken' met koffie-apparaat, frituurpan, bekers, en wat dacht je zelfs zilver bestek aangeleverd wordt. Kunnen jullie nagaan wat de mannen hebben gesmuld en nog zullen smullen. Aan eten en drinken dus geen gebrek. Alleen te hopen dat de verzorging niet 'te' is anders gaat het tempo eruit. De eerste keer moest de frituurpan mee terug naar huis. Bij de eerste de beste verkeersdrempel werd de frietpan gelanceerd met als gevolg, alle gereedschap van Henk v.d. Zwet werd ter plekke ingevet en Oscar zijn auto heeft voorlopig geen tectyl behandeling meer nodig aangezien ook deze is ingevet.

Hieronder volgen enkele anekdotes (sommige ingekort en aangepast) uit de verslagen:


• Wil v.d. Camp had verbindingstukken voor de deurvangers gemaakt en gemonteerd. Wil heeft ook de richtingaanwijzers voor geplaatst en aangesloten.
Ton Meiland is begonnen met het uitzagen van de platen waar de bekleding omheen moet. Geen eenvoudig klussie, niet effe vasthouden afkrassen en uitzage!!!.
En Henk v.d. Zwet die is overal mee bezig, variërend van koffie zetten, eten klaar maken, tot het plaatsen van het één na laatste raam en het vervangen van de kruiskopparkers door éénsleufs exemplaren (ramen konden niet schuiven door kruiskopparkers).


• Twee 'timmermannen' hebben bekáánt de hele bus uitgetimmerd en dat ziet er volgens Oscar helemaal 'top' uit. Ook zit het laatste raammechanisme erin en is er een mal gemaakt voor de ontbrekende achterruit. Oscar zal deze via via laten maken.
De achterlichten, voorzien van een dubbele fitting onderin (bedankt Pa Hoenderdos) zitten aangesloten en al op de bus. Ook de nummerplaatverlichting zit op zijn plek. Er zijn een aantal banken gestript en die zullen aangepast worden zodat ze in de bus geplaatst kunnen worden. De frames van de bestuurder en bijrijderstoel moeten 15 centimeter worden verlaagd en dat doen we in de werkplaats bij de Brinkies.
(De banken en klapstoelen 'chaise pliant' komen uit een Citroën touringcar welke nu omgebouwd is tot camper).


• We zetten eerst even het achterruitje erin. Jammer daar is dus iets mis gegaan, het ruitje was aan één kant tien centimeter te lang. Gelukkig maar aan één kant. (De mal was goed, maar bij het bestellen en doorgeven van de ruitmaten heeft de leverancier met de verkeerde duimstok gemeten of hoe dan ook. Hij had hem dus te lang gemaakt. Twee weken later had Oscar de goede ruit en kon deze alsnog perfect geplaatst worden.
Wil heeft ondertussen de claxon gemonteerd en gedemonteerd om ze volgende week te spuiten. Zo hoort het, eerst monteren om te zien of het past en vervolgens afwerken.


• De voorstoelen worden gemonteerd op geleiders zodat er heel luxe naar voren en naar achteren geschoven kan worden. Alle stoelen en banken moeten er ook uitgehaald kunnen worden indien nodig. Het is dus de bedoeling dat de vloerbedekking overal doorloopt. Hiervoor moesten er rails c.q. geleiders op maat gemaakt worden. Wil heeft dus z’n lasapparaat meegenomen. Het klinkt heel simpel maar het is meten, slijpen, gaten boren, tappen, lassen en monteren. Aan het eind van de dag waren de voorstoelen bevestigd en een dubbele achterbank met bewegende flappen. (chaise pliant).
De dynamo was gereviseerd en kon weer geplaatst worden. Het passen op de motorsteun ging wel maar het verstellen bleef een probleem, wat bleek? Een dynamo steun van een C4 en een U23 lijkt als twee druppels water op elkaar maar het scheelt maar 3-4 mm. Nadat de originele steun erop gezet was klopte het weer en is de dynamo goed te verstellen. Nu nog de poulie vervangen; deze was tijdens de revisie helaas gebroken.

• Nadat dynamo en poulie gemonteerd waren, het volgende, de snaar was niet van de goede lengte. Ook de plaatselijke tractorboeren beschikten niet over een goed exemplaar. Dus de onderdelenjagers konden aan de gang. Pa Hoenderdos heeft een schitterend opstapplankje voor de chauffeur gemaakt, waardoor het zeker voor dikbuikige chauffeurs, makkelijk instappen is.


• Als eerste ben ik (Hans, red.) begonnen met het vullen met zuur van de nieuwe accu’s. Toen dat gebeurd was ben ik koffie gaan zetten, na de koffie kom ik terug bij de bus en wat zie ik? Een plas accuzuur onder de auto. Gelijk de betreffende accu eruit gehaald en een fles ammoniak gehaald. Het is namelijk zo, dat het accuzuur door de ammoniak geneutraliseerd wordt en dus verder geen schade meer kan aanrichten. (Achteraf bleek dat er een grote schroef door de bodem van de accu was terechtgekomen en daar kunnen ze niet tegen).
Ondertussen is er een jerrycan benzine in de tank gekieperd, alleen kwam de benzine niet op de goede plek aan. De banjobout aansluiting bij de benzinetank zat niet helemaal goed vast, zowel zuig- als perskant los gehad, alle aan en toevoer gecontroleerd en maar blazen. Nog steeds geen geborrel in de tank. Hij kon zo hard blazen als hij wilde maar hij kon zijn druk niet kwijt. Hoe kan dat? Dan moet er ergens een verstopping zitten. De boel weer los, het lijkt wel of die zuigleiding tekent en jawel. Blijkt na enig meet werk dat die zuigleiding op de bodem van de tank staat waardoor hij wordt afgesloten. Nadat we er twee centimeter vanaf hadden gehaald borrelde het dat het een lieve lust was. Leidingen terug, vlotter omlaag en pompen maar. (21 maart 2002 heeft ze dus even gelopen).

• Een donor versnellingsbak is aangekomen. Deze bak is exact eender dus omwisselen lijkt het beste. Kunt u zich voorstellen hoe Hans als rijdende krik met een versnellingsbak in zijn armen onder de bus ligt? Met van die grote neusgaten en steeds roder wordend want het ding blijkt toch erg looooig.

• Oscar had ondertussen ontdekt dat er een enorme sluiting ergens in de bedrading zat en we zijn toen begonnen om de lampen één voor één los te koppelen om te zien waar dit zou kunnen zitten.

• Oscar had ondertussen het hele dashboard gedemonteerd omdat hij er anders niet goed bij kon. Meten is weten en gewapend met twee electrometers zijn we circuit voor circuit gaan doormeten. We kwamen inderdaad een verkeerd aangesloten draad tegen en we dachten dat we er uit waren. Mooi niet dus. We kregen via de massa spanning. Dus er stond 12 volt op de aardkant. Hoe kan dat nou toch, je gaat de wildste theorieën in je hoofd halen. Verbindingsblok achter de koplampen loshalen en ja hoor hier dachten we het gevonden te hebben. Tenminste dat dachten we. Oscar plaatst een nieuwe zekering en die klapt er met wel zo’n kleregang uit, dat hij er een mooie brandblaar aan over hield.

En: 'Wat nu, zei Pichegru!'


We hebben daarna besloten om de verbindingsbuis tussen de twee koplampen, waar de snoeren door heen lopen, los te maken. Dus maar weer slopen. Aan weerskanten waren de draden kaal gesleten aangezien ze zonder doorvoer tule door het spatbord zaten.

(Les voor een ieder: vergeet nooit je bedrading af te schermen als je deze door ijzer heenvoert).

Zoals jullie in bovenstaande hebben kunnen lezen gaat niet alles over rozen en komen er diverse obstakels naar voren maar ze laten de moed niet zakken en gaan onvermoeid door om de bus klaar te krijgen. 

 

     De bus heeft jarenlang dienst gedaan als reclameobject.  

  Foto is gemaakt tijdens de aankoop van de bus.